Gisteren namen Dennis van der Geest en Ilse de lange symbolisch als eerste een nieuw kratje Grolschjes met nieuwe, groene statiegeldflesjes in ontvangst. Zij worden door een groot deel van de bevolking gezien als de ideale persoon om een keer een biertje mee te drinken.
Het frappante is alleen; ik heb al (een kunststof model van) zo’n flesje gezien, en zelfs in de hand gehad. Er werd zelfs op gewezen dat de nieuwe vorm, met afgeplatte vlakken aan de zijkant, het flesje niet alleen een stuk eleganter voorkomen gaf, maar er ook voor zorgt dat een liggend flesje niet meer weg kan rollen. Ook het nieuwe krat heb ik die middag gezien, en dat was toch zeker al wel een jaar of twee geleden.

Mocht er ook maar iemand zijn die denkt dat ik de aankoop van m’n HP’tje zou heroverwegen als Apple eerder was gekomen met de presentatie van de iPhone, dan kan ik die persoon gerust- cq teleurstellen. De iPhone belooft een leuk, klein hip apparaatje te worden, maar naast lekker veel geheugen en een meteen te snappen bediening zonder knopjes, wieltjes of pennetje zijn er toch vooral beperkingen. Een niet verwisselbare batterij is tenslotte niet handig. Is de accu lui, dan zit er niets anders op dan het apparaat af te danken, of zelf met een soldeerbout te proberen een imitatieaccu te plaatsen. Verder is 4 gig geheugen natuurlijk leuk, maar als je al die data draadloos of via USB naar en ven je telefoon moet verslepen (je wilt tenslotte niet elke dag dezelfde muziek horen) ben je wel even bezig. Een geheugenslotje maakt het geheel wat minder solide, maar zou wel handig zijn.
Internetten schijnt ook niet zo leuk te worden met dat apparaatje. Naar het schijnt (ik borduur vrolijk voort op wat ik hier lees) meldt de ingebakken browser alleen dat ie Safari draaiend onder OS X is, zonder te vertellen dat ie op een mobiel apparaat met een schermpje van 320?ó480 pixels draait. Naar het schijnt kun je op grote pagina’s in- en uitzoomen en is ermee te slepen, zoals dat met de wereldbol kan in Google Earth, maar dat is te vergelijken met het lezen van een boek met een zaklampje en een vergrootglas. En ja, typen… ik vind het al lastig te typen op het toetsenbordje van m’n HP, ik vraag me af hoe je een mailtje moet schrijven met alleen je vingers en klein touchscreentje. Misschien hebben ze daar ook wel iets heel slimmigs op gevonden, trouwens, en ergens is het ook best goed dat ze het apparaat zo min mogelijk naden en kieren hebben gegeven waar stof in terecht kan komen… de enige reden dat ik nu een nieuwe telefoon heb is omdat de oude heel raar is gaan doen na een overdosis woestijnzand. Een nieuwe telefoon die trouwens wel een boel knoppen, plaats voor een mini-SD-kaartje, een verwisselbare accu en een schermpje dat officieel alleen gevoelig is voor aanraking van het meegeleverde pennetje (en dat speelt een stuk prettiger Patience dan een bureaucomputer met muis). Een stuk stofgevoeliger en breekbaarder dan waar Apple mee komt, maar ik ben donders gelukkig mee.

Heb ik net de laatste winkeldag van het afgelopen jaar gebruikt om in een heerlijke smartphone, de HP iPAQ HW 6915, te investeren (wat ik er zoal mee doe staat op m’n Vox) komt Apple met een wel heel briljant apparaat, zonder knoppen maar met een touchscreen zonder pennetje.
Scheelt dat die iPhone meer telefoon en mediaspeler is dan wat ik nu heb, en het zelfs zonder GPS-ontvanger moet doen, anders zou ik haast een beetje spijt kunnen krijgen van m’n aankoop

Vandaag heb ik de opbrengst van m’n decemberkalender-kraslot herbelegd in nieuwe krasloten. M’n december-lot heeft z’n eigen aaschafwaarde van 5 euro opgebracht, de loten van vandaag waren samen goed voor 6 euro aan prijzengeld. Als dat zo doorgaat word ik nog eens rijk.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Toen ik m’n vlucht naar Frans Guyana boekte was het m’n bedoeling dat reisje te combineren met de Ariane-lancering die gepland stond voor 19 september. Dat liep anders; al voor m’n vertrek was duidelijk dat die lancering uitgesteld zou worden. Zodanig dat ik ‘m, ondanks dat ik m’n reisdata ruim gepland had, niet zou kunnen zien.
Afgelopen vrijdag ging ie dan toch de lucht in; de honderddrieënzeventigste Europese Ariane-raket, dit maal met maar liefst drie satellieten aan boord; een TV-satelliet voor het Amerikaanse DirecTV, een communicatiesatelliet voor de Australische telco Optus (waarvan ik nog een knalgeel SIM-kaartje heb liggen… er zit nog beltegoed op :P) en de ‘experimentele’ Japanse satelliet LDREX-2.
Natuurlijk had ik liever gezien dat de missie niet was uitgesteld, en ik fijn onder ‘t tropenzonnetje had kunnen kijken hoe met bulderend geweld een 50 meter groot, 780 ton zwaar object haar weg naar boven zoekt, maar je kunt nou eenmaal niet alles hebben… dus zit er niet veel anders op dan te genieten van de videobeelden die tijdens de lancering zijn gemaakt, en ja, het doet me toch wel wat om ‘dit’ te zien op een plek waar ik zo kort geleden zelf nog ben geweest.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Dit is briljant; overdag is het pleintje/parkje dat bekend staat als Palmistes een slaperig grasveldje met een standbeeld en heel veel palmen, in rijtjes geplant zoals we dat in Nederland doen met populieren, ‘s avonds strijken hier sons tientallen eetkraampjes neer. Van een afstandje ruik je de hamburgers en poffertjes al, en hoor je ‘t gestamp van de aggregaten. Dit alles onder het toeziend oog van de politie. In dit geval is ‘t letterlijk; ze staan erbij en kijken ernaar. Misschien is dit zelfs wel legaal. ‘t Is in ieder geval een heel stuk betaalbaarder dan eten in de stad.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Er mist ietz… Desondanks; dank je, Kim… groetjes terug.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

De rechtbank in Utrecht vindt het prima dat het Hoornbeeck College leerlingen weigert als ze thuis wel TV en internet hebben maar geen bijbel in de Statenvertaling.
Op zich kan ik me erin vinden dat een bijzondere school regels mag stellen aan nieuwe leerlingen. Vrijheid van godsdienst, vrijheid van verening en vrijheid van meningsuiting zijn dingen die mij persoonlijk ook lief zijn.
Ik snap alleen niet waarom iemand graag naar een school wil die Taliban-achtige teksten verspreidt (en onderschrijft) als Gods Woord en de Drie Formulieren van Enigheid leren ons dat alle mensen in zonden ontvangen en als kinderen des toorns ontvangen worden, onbekwaam tot enig zaligmakend goed en geneigd tot alle kwaad, dood in zonden en slaven der zonde en andere uitingen waar op zijn minst kamervragen over gesteld zouden worden als ze niet door fundamentalistische christenen maar door aanhangers van om het even welke andere groepering werden gedaan.
Afgewezen worden door zo’n club. Dat lijkt me een zegen.

Leesvoer:
Het vonnis van de Rechtbank Utrecht
Wikipedia-artikel over de Statenvertaling

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Jazeker, ik ben weer terug. De laatste etappe verliep niet bepaald gladjes, want, net als bij m’n terugtocht uit Madrid vond de Franse luchtverkeersleiding het nodig te gaan staken. Eidresultaat; de vlucht van Tripoli naar Londen vertraagde dusdanig dat ik de nacht (als je die paar uurtjes nacht mag noemen) door heb moeten brengen in een hotel in Heathrow.
Ja, en de nacht ervoor was ook al niet al te lang. Dat krijg je als je ‘t wat later maakt met zoete thee en een waterpijpje, terwijl je de volgende ochtend nog wilt zweten in een hamam. En dat ik in het internationale luchtruim voor het eerst in drie weken weer een echt wijntje mocht drinken heeft vast ook niet zoveel goed gedaan
Ik heb veel te veel foto’s gemaakt. Ooit plaats ik de boeiendste daarvan op de gallery. Ooit. Als ik zin heb. Inshallah.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Een van de boeiendste dingen aan de gratis tabloid Metro is wellicht nog wel de pagina’s met ingezonden brieven. Heerlijk je een een beetje te ergeren aan het gezeur van anderen.
Soms gaat het me echter net een tandje te ver. Zo stond er afgelopen vrijdag een brief van een zekere R.E. Verboon die zich op basis van een niet onaardig maar nogal luchtig interview met actrice Carice van Houten geroepen voelde haar af te schilderen als fundamentalistiasch feministe, die het liefst de mannelijke wereldbevolking uit zou willen roeien. Pardon?

Tsja, met iemand die aichzelf moedwillig zo te kijk zet heb ik weinig medelijden. Toen ik m’n frustraties eenmaal van me afgeschreven had, heb ik ze dan ook zonder lang twijfelen verstuurd naar de redactie van Metro.
En jawel, de brievenrubriek opent vandaag met een brief waarin de heer Verboon met de grond gelijk wordt gemaakt. Alleen dus niet mijn brief. Daarom gooi ik die hieronder neer.

Het spijt me, maar bij het lezen van het interview met Carice van Houten in de metro van 8 maart krijg ik niet het beeld een ‘troel’ is die de mensheid het liefst in stand zou willen met behulp van gewapende vrouwenmilities en diepgevroren sperma. Integendeel. Ik krijg eerder het beeld van een zachtaardig, inteligent, zelfbewust, maar ook een beetje gesloten persoon met opspelende hormoontjes.

Zijn bewering dat dames als Carice ‘ons’ sperma niet waardig zijn kan ik dan ook niet delen. Ik kan zelfs niet wachten tot een nieuwe generatie talentvolle dames zich aandient.
Mocht Carice in de toekomst haar zoektocht naar een zaaddonor door willen zetten, dan hou ik me aanbevolen.

Update 14 maart 2006: *kuch* tot m’n grote verbazing blijkt m’n schrijfseltje vandaag (dinsdag 14 maart) wél de brievenrubriek van Metro te hebben gehaald… Tezamen met een tigtal andere brieven over hetzelfde onderwerp. Oei.
Update 9 januari 2012: Onderstaande linkjes vervangen door lokale kopietjes. Metro bleek een bak oude kranten uit haar eigen archief te hebben verwijderd. Gelukkig zijn deze edities bewaard gebleven voor ‘t nageslacht

Metro 8 maart 2006, pagina 12
Metro 10 maart 2006, pagina 8
Metro 14 maart 2006, pagina 8

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Over smaak valt natuurlijk niet te twisten, maar soms….

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

…en toch denk ik op dit moment met weemoed terug een 2002 en 2003, de jaren dat ik deze tijd van het jaar aan de zuidkant van de evenaar vertoefde. Lekker naar buiten in T-shirt, barbecue’en…
Stuk beter dan die sneeuwbuien hier, waarbij je geen idee meer hebt wat nu eigenlijk voor, achter, boven of onder is, en of je uberhaupt wel beweegt… alles is wit

Update: Inmiddels begint de sneeuw alweer mooi een beetje te smelten, en kwam ik er vandaag achter dat op ‘t werk de schade behoorlijk meevalt. De fietsenstalling is ingestort door de sneeuw, en er liggen hier en daar geknakte takken.
Er hadden veel gekkere dingen kunnen gebeuren.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Vandaag was dus die lunch met een aantal eclipsfanatici die deze kant op zijn gekomen. Best wel gezellig.
Wel komen de nadelen van een stad als deze naar boven. Vrijdag wou ik het niet laat maken, en toen kwam ik dus pas na vijven binnen, gisteravond wou ik het ook niet laat maken (ik wou zelfs even gaan liggen) toen er twee lui voor de deur stonden die het nodig vonden tapas met me te gaan eten (en al met al werd dat ook 6 uur ‘s ochtends voor ik feitelijk aan m’n bedje toekwam) en vanavond was ik ietwat verdwaald, deden m’n voeten zeer en was de accu van m’n telefoon bijna leeg toen er een Amerikaan belde die dus ook wat wou gaan eten.
Tuurlijk kan dat.
Nu het goede nieuws; ik ben binnen, en ben van plan nu al te gaan slapen. Geen clubs meer voor mij. Voorlopig.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Vanmorgen had de Discovery eigenlijk al moeten landen, maar vanwege het slechte weer is dat uitgesteld. Maakt het wellicht extra spannend. Bij de terugkeer op aarde van de vorige vlucht ging het behoorlijk mis en ook nu weer waren er problemen met de afdichting tussen de keramische tegeltjes aan de onderkant van de Shuttle. Astronaut Steve Robinson heeft als een volleerd tegelzetter op eenzame hoogte goed zijn best gedaan om de kit tussen de voegen weg te pulken.

Geen idee of alles goed gaat, vanmiddag. Doet me alleen wel denken aan het filmpje 2001: A Space Oddity waarin een Space Shuttle een noodlanding maakt in het centrum van Kaapstad…

Update: Ondertussen staat de echte Space Shuttle ook alweer een tijdje op de grond. Wegens het slechte weer werd niet in Florida, maar op Edwards Air Force Base in Californië geland, in het donker. Stuk minder spectaculair dan de landing in het filmpje hierboven, maar wel echter.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Morgen, vrijdag 1 juli, is het International White Band day. Het is de bedoeling dat veel mensen die dag witte kleding (en een suf wit polsbandje met de tekst ‘Make poverty history’ ) gaan dragen, en ook bouwsels als het Colloseum in Rome, de Sydney Harbour Bridge, de Brandenburger Tor, krotten in Soweto, en een aantal andere objecten zullen er wit uitzien.
Allemaal om aandacht te vragen voor de Milleniumdoelstellingen van de VN.