N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Dit is echt jammer.. win ik eens iets bij laagsteprijsveiling, nota bene kaartjes voor de Zevende symfonie van Dvorák, uitgevoerd door het Nederlands Philharmonisch Orkest in ‘t Concertgebouw, vanavond, krijg ik ‘t pas vandaag te horen. Al zou ik willen, op tijd in Amsterdam zijn lukt niet meer, en ook morgenochtend gaat de wekker om 4 uur. Daar is niks meer aan te veranderen.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

De dagen worden weer korter. Hier hebben we van de week de kortste nacht van ‘t jaar gehad, elders op de wereld zitten ze nog midden in een lange, lange nacht.
Vaag? Helemaal niet. Op de zuidpool hebben de daar overwinterende wetenschappers van de week midwinter gevierd, en natuurlijk zijn daarvan foto’s en verhalen te vinden op het internet.Ja, je ziet het goed.. ze zijn bruut wild aan het feesten op kosten van brave belastingbetalers, maar hee, mogen ze alsjeblieft? Er wordt daar ontzettend belangrijk werk gedaan, en de lui die daar zitten kunnen echt niet zomaar een dagje vrij nemen om op de fiets naar tante Truus te gaan.
Qua weer ben ik ook niet bepaald jaloers op ze. In de Antarctische zomer mag het er dan rond het vriespunt zijn (voor zover je temperaturen tussen -10 en +5 zo mag noemen), nu is het er mooi wel een tikkie kouwer.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Zoals bijna iedereen heb ik de Da Vinci Code gelezen geluisterd. Met moeite, trouwens, vooral wat betreft de eerste paar hoofdstukken.
Het verhaal is nog niet eens begonnen of er wordt al met een GSM gebeld vanuit een vliegtuig (wat helemaal niet kan), wordt iemand in de gaten gehouden met een zendertje zo groot als een knoop die contact kan maken met een satelliet (zonder enorme antenne, externe batterij, en zonder dat alle electrische apparaten in de buurt op hol slaan… yeah, right) en gruwelt iemand van de gedachte dat iemand wel eens door een open raam op de huif van een passerende vrachtwagen zou kunnen springen ‘stel je voor dat er een lading staal op ligt’.. dat zou toch juist ideaal zijn? Staal is zo zwaar dat je ‘t niet hoog op kunt stapelen in zo’n vrachtruimte (gewichtsverdeling, zwaartepunt, maximale asbelasting.. dat soort dingen) Gevolg; het zeil veert dan dus juist lekker mee als je erop zou springen.
Maar goed. De rest van het verhaal is niet onaardig, op de ‘ontknoping’ na. Gaande het verhaal worden er zoveel aanwijzingen gegeven dat het slot verre van voorspelbaar is. Sterker nog; het einde van het verhaal ligt zo voor de hand.. bijna flauw.

Ja, en nu is het boek verfilmd. Eigenlijk durf ik het niet zo goed aan om die film te bekijken, maar vandaag of morgen zal ik ‘m vast wel te zien krijgen. Ben benieuwd.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Hier is de wijsheid: die het verstand heeft, rekene het getal van het beest; want het is een getal eens mensen, en zijn getal is zeshonderd zes en zestig.En nu kan ik wel hele verhalen op gaan lepelen over de onterechte paniek die 1999 (draai dat maar eens om) en 2001 (deel maar eens door 3) teweeg hebben gebracht, zo rond de milenniumwisseling, over de re-release van The Omen, de gebedsmarathons van Ambassadors Ministries en wat al niet meer, maar dat zou dubbel werk zijn. Alles wat ik ook maar zou kunnen zeggen staat in deze briljante column van Sylvain Ephimenco.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Vandaag kwam een collega van me terecht bij een artikel op de website van VNO-NVW. Geschreven 1999, maar desondanks nog behoorlijk aktueel.
In het artikel wordt een ploegensysteem met zes ploegen besproken. Ofwel; werkweken van vrijdag tot donderdag, gevolgd door een weekend van vrijdag tot donderdag. Ideaal!Okee, misschien moet ik iets duidelijker zijn in het waarom ‘t zo ideaal is. Kijk, in principe is een systeem met zes ploegen gewoon een volcontinu-variant op drie ploegen (da’s vijf dagen ochtend-, middag- of nachtdienst, gevolgd door twee dagen vrij)
Dit maakt het administratief een stuk simpeler; een week duurt echt een week. Dit maakt het mogelijk dingen voor jezelf te plannen zonder continu naar je dienstenrooster of agenda te hoeven grijpen. Dit is ook makkelijk voor werkgever en dagdienstpersoneel; het is veel makkelijker te onthouden wie wanneer werkt. dagdienstpersoneel heeft een hele week lang maar met 1 ploeg te maken (letterlijk, want de ochtenddienst loopt in dit systeem van 8 tot 16.15, wat meteen het allerallerallergrootste nadeel van traditionele ploegendiensten opvangt; het dagenlang veel en veel te vroeg opstaan. 6 uur ‘s ochtends is een prima tijd om nog wakker te zijn, maar geen tijd om al wakker te zijn. Heel slecht voor je bioritme, nog slechter voor je motivatie)
Nog een voordeel voor de werkgever; voor de drie weken aaneengesloten vakantie waar iedereen recht op heeft, hoeft de medewerker maar 7 dagen te snipperen. Het extra geld dat een volle ploeg extra kost, betaalt zich op vele manieren weer terug… wedden?
Eerlijk gezegd zie ik alleen maar voordelen…