N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Inderdaad; alweer een bedrijf die er geen heil in ziet winkeliers te bevoorraden, landelijk catalogi te verspreiden of een winkelformule te beginnen, maar ervoor kiest gewone burgers in te zetten om bekendheid te verwerven en spullen te verkopen.
Daar zijn er al veel van, en nu komt er dus nog eentje bij, maar het is er wel een waar ik behoorlijk veel van verwacht.

De timing kon haast niet beter. Nederland is geen verzorgingsstaat meer. De WAZ is afgeschaft, prepensoenregelingen gaan op de schop, en het duurt echt niet zo heel lang voor we weer 40 uur per week moeten werken, minder vakantiedagen te besteden hebben, en het zit er dik in dat we straks door moeten werken tot we 65 zijn, en misschien nog wel langer. Wie dat niet ziet zitten zal zich bij moeten verzekeren of een andere bron van inkomsten moeten zoeken. Van het ene op het andere moment wordt van iedereen verwacht marktgerichter te handelen. Leuk is het niet, maar de enige die nu nog van de wieg tot het graf voor je kan zorgen ben je zelf.
Daar is niet veel meer aan te veranderen; Gerrit Zalm heeft al aangekondigd naar het Malieveld te komen om naar een eventuele stakende menigte te komen zwaaien, alsof het een schoolreisje van een basisschool is. Dat geeft wel aan hoe serieus Den Haag ‘de burgers’ behandelt.
Een vakbondsvoorzitter gijzelen lukt nog wel, maar een Zalm laat zich niet zo makkelijk vangen.

Terug naar die presentatie van twee weken geleden. Mensen schrikken vaak terug als je termen als MLM of netwerkmarketing laat vallen, en dat is ook helemaal niet vreemd. Elke dag krijg ik meerdere spammailtjes binnen van mensen die me beloven snel rijk te worden en meer van die ongein. Op straat, in de kroeg en op beurzen word je op de gekste momenten aangesproken door stropdasdragers die met ‘zakelijke voorstellen’ komen. Ja, natuurlijk word je daar sceptisch van.
Dat sceptische gevoel heb ik gebruikt om het bedrijf kritisch te bekijken, en het valt me in dit geval honderd procent mee.
Dit bedrijf blijkt al ruim 80 jaar te bestaan, staat er financieel prima voor, en de aandelen zijn vrij verhandelbaar via de Londense effektenbeurs. Aandeelhouders willen graag goed geinformeerd worden, en dat maakt het financieel jaarverslag een stuk leesbaarder.
Bovendien is het erg prettig dat je nu eens niet zelf hoeft te verkopen. De katalogus die je bezorgt doet dat werk voor je. Wie ooit een krantenwijk heeft gelopen, kan dit ook.
Zelfs het gebruikte uitbetalingsschema is voor de verandering eens duidelijk en eerlijk. Er wordt direkt 20% uitbetaald over alles wat iemand verkoopt, zonder dat je eerst een bepaalde achterlijk hoge omzet gehaald hoeft te hebben, een home-party hebt gegeven of tig oersaaie trainingsavonden hebt bezocht.

Waar ik ook wel tevreden mee ben, is het feit dat ik best wel goed op kan schieten met degene die me ertoe heeft aangezet naar die presentatie toe te gaan. Bijna dagelijks hebben we via e-mail contact, en met wat hulp van ondergetekende is ze nu bezig een Nederlandstalige site op te zetten.
Morgen is er weer een presentatie, maar ik blijf mooi wel thuis. Mijn dutje tussen twee nachtdiensten in is ook belangrijk.

This entry was posted on Friday, July 30th, 2004 at 4:57 pm and is filed under General.