Nog steeds in Buenos Aires. Het is vandaag wat frisser dan gisteren en miezert ook een beetje. Ik schat het een graadje of 15. Om wat rond te lopen door een nog onbekende plaats is dat helemaal niet zo’n gek weer. Dat heb ik dus ook gedaan. na een eerste verkenning gisteravond, die bestond uit een taxirit met een groep Brazilianen naar een plein stampvol kroegen met veelbelovende uithangborden, meldend dat je hier 24 uur per dag terecht zou kunnen. Hotsee.
Na thuiskomst, een paar uurtjes slaap en de belangrijkste maaltijd van de dag begonnen aan m’n verkenningstocht. In mijn hoofd kristalliseert langzaam een lijstje uit waaruit duidelijk moet worden wat ik in wil slaan qua souvenirs en wat vooral niet.
Mijn koffer was bij vertrek al redelijk vol, en ik ben zo onverstandig geweest voor vertrek niet naar mijn banksaldo te kijken. Op dit moment hoef ik nog niet bij te pinnen, maar toch rijst de vraag; straks bijpinnen, of, om helemaal uit te sluiten dat de bank voor mij rode inkt moet gaan aanschaffen, wat euro´s omwisselen voor pesos?
Edoch. Er zijn belangrijker zaken. Zoals Uruguay tegen Nederland. Voor de verandering heb ik eens een wedstrijd bekeken. Ik heb mijn spaarzame vrije tijd besteed aan het lopen naar ‘t park tussen Calle Florida en het treinstation, waar Hyundai een groot gesponsord TV-scherm heeft staan, waar de wedstrijd in loepzuivere HD-kwaliteit is te bekijken.
Wrang, maar voor de doelpunten van Uruguay, zelfs die in de verlenging, werd vele malen harder geklapt dan voor die van de jongens waarvan het shirt zo oranje is dat ‘t pijn doet aan je ogen. Toen Nederland de eerste bal in het net tikte, was dat woor welgeteld 2 mensen aanleiding te gaan springen en dansen. Toen het tegendoelpunt erin werd geschoten, daarentegen, leek het wel of er een storm opstak. Ook mooi om te zien voor een neutrale toeschouwer als ondergetekende.

This entry was posted on Tuesday, July 6th, 2010 at 10:59 pm and is filed under World.